Με Ιδιαίτερη συγκίνηση καί ευγνωμοσύνη ενθυμούνται όλοι – καί κατ’ εξοχήν ή υπογράφουσα με αυθόρμητο καί υίικό τρόπο αυτές τίς σκέψεις – την πνευματική καί αγιαστική ακτινοβολία της πραγματικής μητέρας πολλών ψυχών, πού τίς καθοδηγούσε μέ τη Χάρη τού Θεού στην εν Χριστώ ανακαίνιση καί σωτήρια ζωή.
Πολλοί από μάς αισθανόμαστε ώς ιδιαίτερη ευεργεσία τοΰ Κυρίου τό δτι μας προσέφερε στην πορεία της επίγειας ζωής μας τή ζωοποιό παρουσία της πνευματικής μας μητέρας ΧΡΥΣΩΣ ΠΕΠΠΑ. Ή εμπειρία της προσωπικής μου ζωής ανακεφαλαιώνεται στή συνάντηση μου μέ την αείμνηστο μητέρα, πού μέ έσωσε όχι μόνο άπό βέβαιο πρόωρο θάνατο, αλλά καί μέ εκάλεσε στην ιεραποστολική διακονία τού Κυρίου, άπ’ οπού και εκπηγάζει ή εν Χριστώ σωτηρία μας.
Δοξασμένο και ευλογημένο τό Όνομα τού Κυρίου, πού επιτελεί τό θαυμαστό και σωτήριο έργο Του διά μέσου εκλεκτών καί αγαπημένων Του προσώπων. Τέτοιο πρόσωπο ήταν γιά μάς ή πνευματική μας μητέρα ΧΡΥΣΩ ΠΕΠΠΑ. Ή πλήρης αφοσίωση στό έργο τού Κυρίου καί ή εν Χριστώ διαρκώς ανακαινιζομένη ύπαρξή της μάς βοήθησε νά περιπατήσουμε καί εμείς στά σωτήρια χριστιανικά ίχνη της.
«Έπιλείψει μέ διηγουμένην ό χρόνος» (Έβρ. ια’ 32) τήν όντως θαυμαστή ζωή καί τό δημιουργικό – δυναμικό έργο της πνευματικής μας μητέρας. Προσωπικά θεωρώ τήν ύπαρξη μου πολύ ευεργετημένη άπό τόν Θεό, πού μέ έφερε πολύ κοντά στό επιτελούμενο έργο της ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΓΩΝΙΑΣ και ιδιαίτερα στό πνευματικό της θυγάτριον, πού είναι τό ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΑΓΑΠΗΣ στά Μελίσσια Αττικής Ή απόλυτη καί θαυμαστή πίστη, ελπίδα καί αγάπη της αείμνηστης ΧΡΥΣΩΣ ΠΕΠΠΑ στό Πρόσωπο τού Κυρίου μάς ενέπνεε καί μάς ενδυνάμωνε σέ τέτοιο βαθμό, ώστε παραδίδοντας τους εαυτούς μας στην ανεξιχνίαστη βουλή τού Θεού νά προχωρεί μέ τή Χάρη Του τό ιεραποστολικό καί κοινωνικό έργο της Γωνιάς καί εμείς νά αξιωνόμαστε της πνευματικής εμπειρίας άπό τήν πραγματικότητα της εν Χριστώ σωτηρίας.
Δεν θά ξεχάσουμε ποτέ τήν υποδειγματική παράδοση της πνευματικής μας μητέρας στην αγάπη καί τήν Πρόνοια τού Θεού γιά όλους τους ανθρώπους καί ιδιαίτερα γιά τους «ελαχίστους αδελφούς τού Κυρίου» (Ματθ. κέ’ 40), πού χρήζουν της υλικής καί πνευματικής βοηθείας της Χάριτος Του. Ή δλη προνοιακή καί οικονομική λειτουργία στό ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΑΓΑΠΗΣ οφείλεται στή θαυματουργή επέμβαση καί φροντίδα τού Θεού, πού μεταφράζεται σέ αναρίθμητα περιστατικά, ώστε μέ δάκρυα στά μάτια νά ευγνωμονούμε τόν Κύριο γιά τήν αγάπη Του στους ανθρώπους.
Σ’ αυτή τήν πορεία μάς εστήριζε ή πνευματική ακτινοβολία της πνευματικής μας μητέρας, πού αμέσως μετέστρεφε καί μέ θαυματουργό τρόπο τή δυσθυμία, τήν απογοήτευση καί τήν αποθάρρυνση μας σέ χαροποιό και ρωμαλέα απόφαση γιά τή συνέχιση τού έργου της πνευματικής καί κοινωνικής διακονίας μας στην “Ορθόδοξη Χριστιανική Γωνιά.
Οί εκάστοτε λύσεις, πού μάς πρότεινε ή πνευματική μας μητέρα γιά τήν αντιμετώπιση καί υπέρβαση των πολλαπλών μας προβλημάτων, ήταν έκφραση θείου φωτισμού. Ή αείμνηστος μητέρα μας μέ τήν αδιάκοπη προσευχή και τή μετοχή της στή μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας μάς ύπεδείκνυε τό Πρόσωπο τού Κυρίου, ώς τή μοναδική πηγή της πνευματικής μας τροφοδοσίας, όπως προσφέρεται από τά μυστήρια της Εκκλησίας και ιδιαίτερα από τό μυστήριο της μετανοίας καί της Θείας Ευχαριστίας.
Ή εμπιστοσύνη της στην αγάπη καί τή Χάρη τού Κυρίου τήν εστεφάνωνε με την αρετή της ταπεινοφροσύνης καί κατά συνέπεια της επιεικείας καί της αγάπης, πού διατηρούσε έτσι πάντα ανοικτή τήν καρδιά της στον Κύριο καί τους άλλους ανθρώπους-αδελφούς, ώστε νά είναι πάντα έτοιμη νά δέχεται τό φωτισμό τού Θεού. Μέσα από αυτό τό χώρο μας καθοδηγούσε σωστά στην πνευματική μας πορεία.
Είμαστε απόλυτα βέβαιοι πώς από εκεί πού βρίσκεται τώρα εύχεται στον αγαπημένο Νυμφίο της γιά όλους μας, ώστε καί εμείς νά αντιπροσφέρουμε σ’ αυτήν τήν εν Κυρίω αγάπη μας μέ τήν πλήρη πιστότητα και αφοσίωση στο έργο της ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΓΩΝΙΑΣ, πού τό εγέννησε, τό αγκάλιασε καί τό αγάπησε ολοκληρωτικά μέ τό καθολικό δόσιμο της υπάρξεώς της. Ή καθοδηγούσα παρουσία της θά μας είναι πάντα ανεξίτηλη καί θά μας συνοδεύει μέ τίς προσευχές της.
Μελίσσια, 3/6/1997