HeadShort.png

Πνευματικά Σταχυολογήματα (α)

Οταν χάσει την ταπείνωση η ψυχή, χάνει συγχρόνως και τη χάρη και την αγάπη για τον Θεό και τότε σβήνει η φλογερή προσευχή.
Οσιος Σιλουανός ο Αθωνίτης

 

Τρία πράγματα είναι απαραίτητα για την καλλιέργεια της ψυχής: Πρώτον η ησυχία, δεύτερον η προσευχή και τρίτον η αυτογνωσία. Αυτή η τελευταία επιτυγχάνεται όταν μάθει ο άνθρωπος να μην προσέχει τα σφάλματα του άλλου, παρά μόνο τα δικά του. Αν επιμείνει σ’ αυτά, δεν θ’ αργήσει να καρποφορήσει η ψυχή σ’ όλες τις άλλες αρετές. (Είπε Γέρων)

Ας μην προφασιζόμαστε αδυναμία. Ας μην επικαλούμαστε τη συνήθεια της αμαρτίας και τα ακατανίκητα τάχα πάθη μας.

Τίποτα δεν είναι αδύνατο σ’ αυτόν που αληθινά πιστεύει στον Κύριο –«πάντα δυνατά τω πιστεύοντι»-, αφού και σ’ Εκείνον, τον παντοδύναμο, είναι όλα δυνατά: «παρά Θεώ πάντα δυνατά εστί».

Ας προσευχόμαστε λοιπόν αδιάλειπτα, ζητώντας με βαθειά πίστη το έλεός Του: «Κύριε, ελέησον ! Κύριε, ελέησον!»

 

Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος

 

Ο Χριστός δέχεται τα εκατό, δέχεται και τα τριάντα, δέχεται και τα πέντα που θα του δώσεις.

Αν δεν μπορείς να τον θυμηθείς χίλιες φορές, εκατό φορές, πενήντα φορές την ημέρα, θυμήσου τον δέκα φορές και πες του με αγάπη: Χριστέ μου!

Όχι να τον παρακαλέσεις για την φτώχεια σου, για τη μάννα σου, για την αρρώστια σου, για την επιτυχία σου.

Όχι. Να τον παρακαλέσεις να μπεί στην καρδιά σου. Δέν μπορείς δέκα φορές την ημέρα; Πέντε φορές δεν μπορείς;

Άν το νοιώσεις και τον καλείς έστω δυο φορές την ημέρα, ύστερα από έναν μήνα θα γλυκαθείς και θα τον ζητάς δέκα φορές, ύστερα είκοσι φορές, ύστερα θα αρχίσεις να τον νοιώθεις μέσα στην καρδιά σου.

 

Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης.

 

 

Εκείνος που ζητάει ταπείνωση από το Θεό,αλλά δε δέχεται τον άνθρωπο που του στέλνει ο Θεός, για να τον ταπεινώσει,δεν ξέρει τι ζητάει,διότι οι αρετές δεν αγοράζονται σαν τα ψώνια στον μπακάλη (όσα κιλά θέλουμε),αλλά μας στέλνει ο Θεός ανθρώπους να δοκιμαστούμε,να εργαστούμε,να την αποκτήσουμε και να στεφανωθούμε.

Όποιος σκύβει ταπεινά και δέχεται τα χτυπήματα από τους άλλους,διώχνει τα δικά του εξογκώματα,ομορφαίνει πνευματικά σαν Άγγελος,και έτσι χωράει από τη στενή πύλη του Παραδείσου.

 

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης.

 

Η χαρά που νιώθει ο άνθρωπος, όταν δέχεστε υλική ευλογία, είναι χαρά ανθρώπινη. Ενώ η χαρά που νιώθει, όταν δίνει ο άνθρωπος, είναι θεϊκή. Η θεϊκή έρχεται με το δόσιμο! Άγιος Παΐσιος

 

"Αληθινή κι' όχι ψεύτικη χαρά νοιώθει μονάχα όποιος έχει τον Χριστό μέσα του κ' είναι ταπεινός, πράος, γεμάτος αγάπη. Αληθινή χαρά έχει μονάχα εκείνος που ξαναγεννήθηκε στην αληθινή ζωή του Χριστού. Κι αυτή η αληθινή χαρά βγαίνει από την καρδιά που πονά καί θλίβεται για τον Χριστό..."
Φώτης Κόντογλου

 

 

Εγώ είμαι πολλά αμαρτωλή. Πώς θα αξιωθώ να δω το πρόσωπο του Θεού;

Ελάτε όλοι, μικροί μεγάλοι, ελάτε στην Παναγία· αν αγαπάτε, ελάτε στην Παναγία.

Αχ, αν κάνουμε ένα καλό, λέμε κάναμε έναν καλόν. Με ποια δύναμη κάναμε το καλό; Με την δύναμη του Θεού· έδωσέ σε ο Θεός ευλογία και έκανες το καλό.

Πρώτα τον Θεόν να τιμάτε, ύστερα την Παναγίαν, ύστερα τους Αγγέλους, ύστερα τους Αποστόλους, ύστερα τους Αγίους. Οι Απόστολοι όλοι εσταυρώθηκαν όπως ο Χριστός.

Αγία Σοφία τής Κλεισούρας

 

 

– Γέροντα, οί καλοί λογισμοί έρχονται μόνοι τους ή πρέπει να τους καλλιεργώ;

– Πρέπει  να  τους  καλλιεργείς. Να παρακολουθείς τόν  εαυτό  σου,   να  τόν  έλέγχεις  και  να προσπαθείς,   όταν  ό  εχθρός  σου  φέρνει  κακούς  λογισμούς,   να  τους  διώχνεις  και  να  τους αντικαθιστάς με καλούς λογισμούς. Όταν αγωνίζεσαι έτσι, θά καλλιεργηθεί ή διάθεση σου και θα  γίνη  καλή. 

Τότε  ό  Θεός, βλέποντας την  καλή σου διάθεση, θά συγκαταβεί και θά σε βοηθήσει, οπότε οί κακοί λογισμοί δεν θά βρίσκουν μέσα σου τόπο. Θά φεύγουν και θά έχεις πλέον φυσιολογικά καλούς λογισμούς. Θά απόκτησεις μιά συνήθεια προς τό καλό, θά έρθει ή καλωσύνη στην καρδιά σου, και τότε θά φιλόξενείς μέσα σου τόν Χριστό.

 

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης.

 

 

Γέροντα, όταν ανάβουμε ένα κεράκι, λέμε ότι είναι γι’ αυτόν τον σκοπό;
- Το ανάβεις∙ πού το στέλνεις;
Δεν το στέλνεις κάπου;
Με το κεράκι ζητούμε κάτι από τον Θεό.
Όταν το ανάβης και λες: «γι’ αυτούς που πάσχουν σωματικά και ψυχικά και γι’ αυτούς που έχουν την πιο μεγάλη ανάγκη»,
μέσα σ’ αυτούς είναι και ζώντες
και οι κεκοιμημένοι.
Ξέρεις πόση ανάπαυση νιώθουν οι κεκοιμημένοι, όταν ανάβουμε ένα κεράκι γι’ αυτούς; Έτσι έχει κανείς πνευματική επικοινωνία με τους ζώντας και με τους κεκοιμημένους.
Το κεράκι με λίγα λόγια είναι μια κεραία που μας φέρνει σε επαφή με τον Θεό, με τους αρρώστους, με τους κεκοιμημένους κ.λπ..

Με πόνο και αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο» Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου

 

 

«Θα έρθει καιρός που οι άνθρωποι δεν θα ανέχονται τη σωστή διδασκαλία, αλλά θα συγκεντρώνουν γύρω τους πλήθος από δασκάλους, που να ταιριάζουν με τις επιθυμίες τους, για να ακούνε αυτά που τους αρέσουν». ΑπόστολοςΠαύλος

 

 

Καλύτερη βοήθεια από την ευχή του Ιησού δεν θα βρεις, σε όλη την ζωή σου, διότι η ευχή είναι επίκληση και χρήση του ονόματος του Ιησού, που σου δίδει την ενέργειά Του. Όταν λοιπόν μνημονεύεις το όνομα του Ιησού, χρησιμοποιείς τον Ιησού ως δικό σου όργανο.

Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

 

 

"....-- Γέροντα, μερικοί πνευματικοί άνθρωποι, όταν βλέπουν κάποιον να ζει αμαρτωλά, λένε: «Α, αυτός, έτσι που πάει, είναι για την κόλαση»

-- Αχ, αν οι κοσμικοί άνθρωπο πάνε στη κόλαση από τις καταχρήσεις, οι πνευματικοί άνθρωποι θα πάνε από τις κατακρίσεις....."

Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου
(απο ΛΟΓΟΙ Ε’ «Πάθη και Αρετές»)

 

Ὅποιος θέλει νά βρεῖ τόν πολύτιμο μαργαρίτη μπαίνει γυμνός στή θάλασσα. Ἔτσι καί ὁ συνετός ἄνθρωπος περνᾶ ἀπ’ τή ζωή αὐτή χωρίς πολλά χρήματα καί περιουσίες, μέχρις ὅτου βρεῖ τόν πολύτιμο μαργαρίτη, πού εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός. Καί ὅταν τόν βρεῖ δέν ἀγαπάει τίποτε ἄλλο στόν κόσμο αὐτό. Άγιος Ἰσαάκ ο Σύρος

 

Ὅπως τό δέντρο, ἄν δέν πετάξει τά παλιά του φύλλα δέν βγάζει νέα, ἔτσι κι ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ δέν θά ἔχει καρπό πνευματικό, ἄν δέν βγάλει ἀπό μέσα του τή θύμηση τῶν κακιῶν καί τῶν παθῶν του. Άγιος Ἰσαάκ ο Σύρος

 

 

Έλεγε ο Αγιος Παΐσιος να κάνουμε προσευχή και για όσους έχουν αδικηθεί, να φανεί το δίκαιο.

"Όταν βάζω ξύλα στη φωτιά, δοξολογώ τον Θεό και λέω: «Ζέστανε, Θεέ μου, όσους δεν έχουν ζεστασιά» Όταν πάλι καίω τα γράμματα που μου στέλνουν τα διαβάζω και μετά τα καίω, γιατί έχουν και θέματα και απόρρητα και εξομολογήσεις , λέω:«Να τους κάψει ο Θεός όλα τα κουσούρια. Να τους βοηθάει ο Θεός να ζουν πνευματικά και να τους αγιάζει»...

 

Είτε πέντε χρόνια ζήσει κανείς,είτε εκατόν πέντε δεν έχει σημασία.Αξία έχει η υγεία της ψυχής. Χαρά σ’ αυτούς που αντιμετωπίζουν την περίπτωση της ασθένειας με μετάνοια.Και είτε ζήσουν είτε όχι,θα’ναι έτοιμοι. Ο Κύριος περιμένει. Περιμένει στο φρέαρ του Ιακώβ την κάθε ψυχή,όσο αμαρτωλή κι αν είναι. Περιμένει να αδειάσει στο εξομολογητήριο το θολό νερό της ψυχής της κι να γεμίσει με καθαρό νερό,ώστε να μη διψάσει στην Αιώνια Ζωή! +Ιερομονάχου Ευσεβίου Γιαννακάκη

 

 

"Ο αγώνας κατά της υπερηφάνειας είναι φοβερότατος και από όλους τους άλλους αγριότερος. Αυτός πολεμά προπάντων τους τέλειους και προσπαθεί να καταστρέφει εκείνους που ανέβηκαν σχεδόν στην κορυφή των αρετών. Και όπως μια κολλητική και θανατηφόρα αρρώστια δεν καταστρέφει ένα μέλος του σώματος, αλλά ολόκληρο το σώμα, έτσι και η υπερηφάνεια όχι μόνον ένα μέρος της ψυχής, αλλά ολόκληρη την καταστρέφει". Από τη Φιλοκαλία

 

 

Ρύπος της ψυχής είναι η ζήλεια, ο φθόνος, που γεννιέται από την υπερηφάνεια. Μη ζηλεύεις, αδελφέ μου, κανέναν άνθρωπο για την ευτυχία του εδώ στη γη. Μη ζηλεύεις τον πλούσιο και τον ένδοξο. Μη ζητάς «θησαυρούς επί της γης, όπου σης και βρώσις αφανίζει, και όπου κλέπται διορύσσουσι και κλέπτουσι» (Ματθ. 6:19). Να ζηλεύεις και να μιμείσαι τον εργάτη της αρετής, τον άνθρωπο του Θεού τον χαριτωμένο από το Άγιο Πνεύμα, τον πιο ένδοξο από τους ένδοξους και τον πιο πλούσιο από τους πλούσιους, που αποταμιεύει «θησαυρούς εν ουρανώ, όπου ούτε σης ούτε βρώσις αφανίζει, και όπου κλέπται ου διορύσσουσιν ουδέ κλέπτουσιν» (Ματθ. 6:20). Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ

 

Έτσι μή παύσης να παρακαλής έως τελευταίας σου αναπνοής και ο Θεός δυνατός είναι πληρώσαι την σην αίτησιν· Ω, ή δόξα και το κράτος εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν

 

Προσευχή του Οσίου Ιωσήφ του Ησυχαστή

"Δέσποτα γλυκύτατε Κύριε ημών Ιησού Χριστέ, εξαπόστειλον την αγίαν σου χάριν και λύσόν με εκ των δεσμών της αμαρτίας
Φώτισόν μου το σκότος της ψυχής, όπως κατανοήσω το σον άπειρον έλεος, και αγαπήσω και ευχαριστήσω αξίως Σε τον γλυκύτατον Σωτήρα μου, τον άξιον πάσης αγάπης και ευχαριστίας

Ναι αγαθέ ευεργέτα μου και πολυεύσπλαχνε Κύριε· μη απώση αφ' ημών το σον έλεος, αλλά σπλαχνίσθητι το σον πλάσμα
Γινώσκω, Κύριε, το βάρος των εμών πλημμελημάτων, αλλά είδον και το σον ανείκαστον έλεος

Θεωρώ το σκότος της αναισθήτου μου ψυχής, αλλά πιστεύω με χρηστάς ελπίδας, αναμένων τον θείον σου φωτισμών και την απαλλαγήν των πονηρών μου κακών και όλεθρίων παθών·
τη πρεσβεία της γλυκυτάτης Σου Μητρός Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας και Πάντων των Άγίων. Αμήν."

 

 

Έχεις συνεχή θλίψη κι αυτό, παιδί μου, δεν είναι καλό. Πρόσεξέ το. Ο Θεός θέλει να είμαστε γεμάτοι από χαρά, δε τη θέλει τη θλίψη. Να προσεύχεσαι, όσο μπορείς. Έστω κι αυτό το λίγο το ακούει ο Θεός.

Γέροντας Αμβρόσιος Λαζαρης

 

Νά φυλᾶς τή γλώσσα σου νά μή λέει ἀπρόσεκτα καί περιττά λόγια.

Γιατί ἀπό τήν πολυλογία προέρχεται ἡ ἁμαρτία. Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἀσκοῦσαν πολύ τή σιωπή, γιά νά μπορέσουν νά πλησιάσουν τόν Θεό καί νά ἑνωθοῦν μαζί Του. 

Μόνο ὅταν προσέχουμε τή γλώσσα, εἶναι δυνατό νά ἔρθει στήν ψυχή μας ἡ κατάνυξη.

Ὁ μακάριος ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος εἶπε, ὅτι τό καθαρό στόμα καθαρίζει καί τήν καρδιά. Καί στήν καθαρή καρδιά κατοικεῖ ὁ ἅγιος Θεός.

 Ἄν ὅμως σέ νικήσει ἡ γλώσσα σου, πίστεψέ με, δέν πρόκειται νά προκόψεις ποτέ στήν ἀρετή καί ἡ ψυχή σου θά εἶναι ἄδεια, σάν τό στάχυ πού δέν ἔχει καρπό.

 

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος.

 

 

Τίποτε δεν είναι αγιότερο από εκείνη τη γλώσσα, που ευχαριστεί τον Θεό στις συμφορές.

Πράγματι δεν διαφέρει σε τίποτε από την γλώσσα των μαρτύρων, γιατί όμοια με εκείνη, στεφανώνεται και αυτή, καθώς και αυτή στάθηκε από πάνω της δήμιος, αναγκάζοντάς της, να αρνηθεί τον Θεό με την βλασφημία.

Αν λοιπόν υπομένεις τους πόνους και ευχαριστήσεις τον Θεό, έλαβες στέφανο μαρτυρίου.

 

Άγιος Ισαάκ Ο Σύρος.

 

Με τον ερχομό του Χριστού ανατέλλει το αληθινό φως («Ο 'Ηλιος της δικαιοσύνης»), το οποίο φωτίζει τον δρόμο της Ιστορίας σε όλο το βάθος και πλάτος της. Μπαίνει μέσα στην Ιστορία και τη χωρίζει στα δύο, στην προ του Χριστού και στη μετά Χριστόν εποχή, δεν διαιρεί την Ιστορία παρά μόνο για να της δώσει νόημα. Ο Χριστός είναι η ζωή και δίνει ζωή «και λέγεται ζωή, διότι είναι φως, η σύσταση και η ουσία κάθε λογικής φύσεως». Διότι «εν αυτώ ζώμεν και κινούμεθα και εσμέν». Πρωτοπρ. Ιωάννου Αγγελιδάκη

 

«Ἡ ωφέλεια ἀπὸ τὶς ἰατρικὲς συμβουλὲς φαίνεται μετὰ τὴν ἐφαρμογή τους. Τὸ ἴδιο συμβαίνει καὶ μὲ τὶς πνευματικὲς διδασκαλίες. Ἡ σοφία καὶ ἡ ὠφέλειά τους γιὰ τὴ διόρθωση τῆς ζωῆς καὶ τὴν τελειοποίηση τῶν πιστῶν ἀκροατῶν φαίνεται μετὰ τὴν ἔμπρακτη ἐφαρμογή τους». Μέγας Βασίλειος

 

Ὁ Ἀββᾶς Ποιμήν εἶπε:

Η κακία ουδόλως αφανίζειν την κακίαν΄ Αλλά εάν κάποιος σου κάμη κακόν, κάμε του καλόν, δια να αφανίσεις την κακίαν με την ευεργεσίαν.

 

Όταν έρχεται ο κακός λογισμός, η μελαγχολική σκέψη, ο φόβος, ο πειρασμός να σε καταλάβει, μην πολεμάς μαζί τους να τα διώξεις.
Άνοιξε τα χέρια σου στην αγάπη του Χριστού και σε παίρνει στην αγκαλιά του και χάνονται αυτά μόνα τους...

Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

 

Έργο μας είναι προσπαθούμε να βρούμε έναν τρόπο να μπούμε μέσα στο φως του Χριστού. 

Δεν είναι να κάνει κανείς τα τυπικά. Η ουσία είναι να είμαστε μαζί με τον Χριστό. Να ξυπνήσει η ψυχή και ν’ αγαπήσει τον Χριστό, να γίνει αγία. Να επιδοθεί στο θείο έρωτα. Έτσι θα μας αγαπήσει κι Εκείνος. Θα είναι τότε η χαρά αναφαίρετη.

Αυτό θέλει πιο πολύ ο Χριστός, να μας γεμίζει από χαρά, διότι είναι η πηγή της χαράς…

 

Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβιτης.

 

Ο ανελεήμονας είναι άνθρωπος δυστυχισμένος, γιατί η καρδιά του ουδέποτε αισθάνθηκε τη χαρά της ευεργεσίας και της ελεημοσύνης.

Δεν κατάλαβε ότι η αληθινή απόλαυση, έγκειται στην αγάπη του πλησίον.

Δεν κατάλαβε ότι όταν χαρίζει στους άλλους, μαζεύει πλούτο Αιώνιο, αδαπάνητο και αληθινό, με τον οποίον και μόνο αγοράζουμε τη Βασιλεία των Ουρανών.

Άγιος Νεκτάριος

 

Μη νομίζεις ότι τις προσευχές,τη Θεία Μετάληψη και τους άλλους πνευματικούς σου αγώνες,τα χρησιμοποιείς για να πετάξεις το σταυρό από πάνω σου,αλλά για να τον σηκώνεις με περισσότερη δύναμη και για τη μεγαλύτερη δόξα του Χριστού.

Αγιος Νικόδημος Αγιορείτης

 

Όταν θα σε χειροκροτούν οι άλλοι, εσύ θα βάλεις το κεφάλι κάτω και θα πεις: ''Θεέ μου, σκέπασέ με αυτήν την ώρα...''. Και όταν οι άλλοι θα σε λένε ''Μπράβο!'', εσύ να νοιώθεις ότι κλέβεις το Θεό, διότι ο Θεός είναι Εκείνος που σε έδωσε, ό,τι σε έδωσε, ώστε να σε χειροκροτούν και να σε λένε ''Μπράβο!'' οι άλλοι...

Μην αφήσεις τον νου σου ποτέ και πεις, ότι είσαι άξιος για κάτι. Πάντα να νιώθεις ότι είσαι ανάξιος. Έστω και αν είσαι άξιος... διότι και αν είσαι άξιος, δεν είσαι άξιος από δικά σου φόντα. Είσαι άξιος με δανεικά. Είναι τα χαρίσματα που σε έδωσε ο Θεός. Κατά συνέπεια πρέπει να ταπεινοφρονείς...

Γι' αυτο πάντα ο άνθρωπος πρέπει να είναι δακρυσμένος, δοξολογώντας το Θεό για όσα του έχει δώσει. Αλίμονο στον άνθρωπο, που δεν υπολογίζει το Θεό, νομίζοντας ότι, ό,τι έχει είναι δικά του και ότι τα απέκτησε με δικές του δυνάμεις...
Γιατί τότε θα έρθει μια μέρα, που θα εξευτελιστεί...

Δημητριος Παναγόπουλος (Ιεροκήρυκας)

 

Θέλω παιδί μου, νὰ ζεῖς γιὰ τὸ Χριστό, ὁλόκληρος νὰ δοθεῖς σ᾿ αὐτόν. Θέλω ὅταν τύχει ν᾿ ἀνοίξει κανεὶς τὴν καρδιά σου τίποτε ἄλλο νὰ μὴ βρεῖ, μόνο τὸ Χριστό....

Ὅσο ὁ ἄνθρωπος ἁπλοποιεῖται, θεοποιεῖται. Γίνεται ἄκακος, ταπεινός, πράος, ἐλεύθερος, γίνεται... γίνεται...

Δὲν εἶναι τὰ φτερὰ ποὺ μποροῦν νὰ ὑψώσουν τὸν ἄνθρωπο πάνω ἀπὸ τὴ γῆ, ἡ καθαρότητα καὶ ἡ ἁπλότητα τῆς καρδιᾶς. Πρέπει νὰ εἶσαι ἁπλὸς στὶς πράξεις σου καὶ καθαρὸς στὴ σκέψη καὶ στὰ αἰσθήματά σου. Μὲ τὴν καθαρὴ καρδιὰ θὰ ἀναζητᾶς τὸ Θεό, μὲ τὴν ἁπλότητα θὰ τὸν βρίσκεις καὶ θὰ τὸν χαίρεσαι. Ἡ καθαρὴ καρδιὰ περνάει εὔκολα τὶς πύλες τοῦ οὐρανοῦ.....

Ὅλα τὰ ζητήματά σου νὰ τ᾿ ἀφήσεις στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ. Ὅ,τι θέλεις νὰ τὸ ζητὰς σὰν τὸ παιδὶ ἀπὸ τὸν πατέρα του.....

 

Όσιος Αμφιλοχιος Μακρής.

 

Θέλω παιδί μου, νὰ ζεῖς γιὰ τὸ Χριστό, ὁλόκληρος νὰ δοθεῖς σ᾿ αὐτόν. Θέλω ὅταν τύχει ν᾿ ἀνοίξει κανεὶς τὴν καρδιά σου τίποτε ἄλλο νὰ μὴ βρεῖ, μόνο τὸ Χριστό....

Ὅσο ὁ ἄνθρωπος ἁπλοποιεῖται, θεοποιεῖται. Γίνεται ἄκακος, ταπεινός, πράος, ἐλεύθερος, γίνεται... γίνεται...

Δὲν εἶναι τὰ φτερὰ ποὺ μποροῦν νὰ ὑψώσουν τὸν ἄνθρωπο πάνω ἀπὸ τὴ γῆ, ἡ καθαρότητα καὶ ἡ ἁπλότητα τῆς καρδιᾶς. Πρέπει νὰ εἶσαι ἁπλὸς στὶς πράξεις σου καὶ καθαρὸς στὴ σκέψη καὶ στὰ αἰσθήματά σου. Μὲ τὴν καθαρὴ καρδιὰ θὰ ἀναζητᾶς τὸ Θεό, μὲ τὴν ἁπλότητα θὰ τὸν βρίσκεις καὶ θὰ τὸν χαίρεσαι. Ἡ καθαρὴ καρδιὰ περνάει εὔκολα τὶς πύλες τοῦ οὐρανοῦ.....

Ὅλα τὰ ζητήματά σου νὰ τ᾿ ἀφήσεις στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ. Ὅ,τι θέλεις νὰ τὸ ζητὰς σὰν τὸ παιδὶ ἀπὸ τὸν πατέρα του.....

 Όσιος Αμφιλοχιος Μακρής.

 

 

Η προσευχή είναι πολύ μεγάλη υπόθεση, ανεβάζει τον άνθρωπο ψηλά, αν προσεύχεται με ταπείνωση και συντριβή καρδίας. Ο Θεός δεν θέλει να είμαστε νευρικοί και να έχουμε άγχος. Μας θέλει ήρεμους και πράους. Όταν είμαστε πράοι και ταπεινοί, δεν μας ενοχλεί τίποτα.

Όσιος Ευμένιος Σαριδάκης, ο Κουδουμιανός.

 

Ο Παράδεισος δεν είναι για τους αναμάρτητους. Είναι για τους αμαρτωλούς. Ο Παράδεισος είναι γεμάτος από αμαρτωλούς που μετανόησαν.

Είναι και για μας ανοικτός ο Παράδεισος. Αρκεί να κάνουμε το πρώτο βήμα εμείς, το βήμα της μετάνοιας. Τότε σπεύδει ο Θεάνθρωπος Κύριος να κάνει δέκα βήματα για να μας αγκαλιάσει, είναι τα βήματα του ελέους και της συγγνώμης.

Με πόνο θερμής προσευχής ας πούμε:

Κύριε Ιησού Χριστέ, δώρησέ μας αληθινή, δακρύβρεκτη μετάνοια. Εσύ μάς έμεινες μοναδική Ελπίδα σωτηρίας.

Είσαι η Αλήθεια μέσα σε τόσα ψέματα.

Είσαι η Χαρά μας μέσα σε τόσες θλίψεις.

Είσαι η Λύτρωσίς μας μέσα σε τόση αμαρτία.

Είσαι η Ειρήνη μέσα σ’ ένα κόσμο τόσο ταραγμένο.

Δόξα τη μακροθυμία και τη ανοχή σου Κύριε!

 

Γέροντας Εφραίμ ο Φιλοθειτης.

 

 

 

Κατά το μέτρο μας

Η ελπίδα στο Θεό δεν οδηγεί ποτέ στην απελπισία. Οι πειρασμοί φέρνουν ταπεινοφροσύνη.

Ο Θεός ξέρει την αντοχή του καθενός μας και παραχωρεί τους πειρασμούς κατά το μέτρο των δυνάμεών μας.

Να φροντίζουμε όμως κι εμείς να είμαστε άγρυπνοι και προσεκτικοί, για να μη βάλουμε μόνοι μας τον εαυτό μας σε πειρασμό.

Άγιος Νεκτάριος επίσκοπος Πενταπόλεως

 

 

Ο Ιησούς ας είναι το γλυκό μελέτημα της καρδιάς σου· ο Ιησούς ας είναι το εντρύφημα της γλώσσας σου· ο Ιησούς ας είναι η αναπνοή σου και ποτέ να μην χορταίνεις επικαλούμενος τον Ιησού.

Διότι από αυτή τη συνεχή και γλυκύτατη μνήμη του Ιησού θα φυτευτούν, θα αυξηθούν και θα γίνουν μεγάλα δένδρα στη καρδιά σου οι 3 μεγάλες εκείνες αρετές: η πίστη, η ελπίδα και η αγάπη.

 Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης.

 

 

Η αγάπη δεν φαίνεται από το τι δίνεις αλλά από το πώς το δίνεις...Αγάπη δεν είναι το άπλωμα του χεριού, αλλά το δόσιμο της καρδιάς...Αν ξέρεις ο ίδιος να μοιράζεσαι, τότε ξέρεις και να αγαπάς...

Άγιος Γέροντας Εφραίμ Αριζόνας

 

 

Άλλοι καυχιώνται για την συναναστροφή τους με μεγιστάνες, άρχοντες και βασιλιάδες, εσύ όμως να καυχιέσαι επειδή συναναστρέφεσαι με τον Ουράνιο Βασιλιά, όταν μελετάς τις Θείες Γραφές.

Διότι είναι το Άγιο Πνεύμα που μιλά δια των Γραφών.

 

Άγιος Εφραίμ ο Σύρος 

 

 

Η Νηστεία κατά τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο, «δεν γίνεται για το Πάσχα, ούτε για τον Σταυρό, αλλά για τις αμαρτίες μας….επειδή το Πάσχα δεν είναι υπόθεση Νηστείας και πένθους, αλλά ευφροσύνης και χαράς.
Για τον λόγο αυτό δεν πρέπει να λέμε ότι πενθούμε για τον Σταυρό. Ούτε για εκείνον πενθούμε. Αλλά για τα δικά μας αμαρτήματα». Επίσης νηστεύουμε για ναμιμηθούμε τον Κύριο, ο Οποίος ενήστευσε για σαράντα ημερόνυχτα επάνω στο Σαραντάριον Όρος.

 

 

Διότι όπως ο κάθε άνθρωπος που κάνει την ανακομιδή (εκταφή) των λειψάνων ενός συγγενή του (για παράδειγμα του πατέρα του, της μητέρας του και άλλων), λυπάται ενθυμούμενος το πρόσωπο αυτό, έτσι και εμείς οι Χριστιανοί βλέποντες τον Σταυρό και αναλογιζόμενοι ότι ο Χριστός Σταυρώθηκε για εμάς τους αμαρτωλούς και ως Άνθρωπος Έπαθε, ταπεινωνόμαστε και δείχνουμε Συντριβή καρδιάς νηστεύοντες.
Οι μεν Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας, επισημαίνουν ότι «η Εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού είναι Ισότιμη με την Μεγάλη Παρασκευή», αφού και τις δύο αυτές Ημέρες τιμούμε εξίσου τα Πάθη και την Σταύρωση του Κυρίου.

 

 

Γιατί ο Θεός προσθέτει ημέρες και χρόνια στην ύπαρξή μας

Για ποιό λόγο ο Κύριος προσθέτει ημέρες και χρόνια στην ύπαρξί μας; Για να προχωρήσουμε βαθμιαία στο καλό, για να απαλλαγούμε βαθμιαία από τις ατέλειες μας, για να γίνουμε πιο απλοί. Για να γίνουμε άκακοι σαν πρόβατα, απλοί σαν παιδιά. Για να απαλλαγούμε από την έλξι των γήινων αγαθών. Για να στρέψουμε ολοκληρωτικά την καρδιά μας στον Θεό. Για να τον αγαπάμε με όλο το είναι μας. Για να αγαπάμε τον πλησίον μας σαν τον εαυτό μας. Ας παρακαλούμε λοιπόν τον Κύριο να μας χαρίζη απλότητα καρδιάς. Ας τον παρακαλούμε να μας κάνη ικανούς να διώχνουμε το κακό από μέσα μας και γύρω μας, να αποξενωθούμε από όλα τα είδη της αμαρτίας. Κύριε, χωρίς εσένα τίποτε δεν κατορθώνουμε. Ευλόγησε τις ισόβιες προσπάθειές μας και δός μας νίκες εναντίον των νοητών εχθρών μας και των παθών μας. Γένοιτο!

Η εν Χριστώ ζωή μου - Αγ. Ιωάννου της Κροστάνδης, εκδόσεις Παπαδημητρίου

 

 

Έλεγε ο π. Ιάκωβος Τσαλίκης σε προσκυνητές που είχαν συγκεντρωθεί γύρω του, στον αυλόγυρο της Μονής και ζητούσαν να τους µιλήσει:

"Έγγαµοι και άγαµοι οφείλουµε να προσευχόµαστε πολύ. Ο Θεός µπορεί να αργεί, αλλά απαντάει πάντα στις προσευχές µας. Με το µυαλό µόνο δεν λύνονται τα προβλήµατα. Το µυαλό µάς κάνει πιο έξυπνους, αλλά όχι πιο επιτυχηµένους. Η προσευχή είναι απόδειξη ότι η καθηµερινή πορεία μας έχει κατεύθυνση προς τον ουρανό, ότι έχουµε ανακαλύψει τον δρόµο προς τον Θεό"

 

 

Πάρε θάρρος

Ρίξε ένα βλέμμα γύρω σου και δες πόσος πόνος, πόση δυστυχία, πόσες θλίψεις υπάρχουν στους ανθρώπους. Όσο κι αν πονάς, υπάρχουν άλλοι που πονούν περισσότερο. Όσο κι αν δυστυχείς, υπάρχουν άλλοι που δυστυχούν περισσότερο. Δόξασε κι ευχαρίστησε τον Θεό που δεν σου στέλνει πιο μεγάλες συμφορές. Πάρε θάρρος, βάλε αρχή και ευαρέστησέ Τον με τον πνευματικό αγώνα σου.

Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ

 

 

Δεν πρέπει ποτέ να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με κανένα πρόσωπο. Ο καθένας από μας, όσο μικρός και αν είναι, είναι μεγάλος ενώπιον του Αιωνίου. Ο Θεός συνάπτει με κάθε ανθρώπινη ύπαρξη καρδιακή και μοναδική σχέση...

Γέροντας Σωφρόνιος Σαχάρωφ

 

 

Όσο πνευματικός άνθρωπος είναι κάποιος, τόσο λιγότερα δικαιώματα έχει σ' αυτή τή ζωή.

Άγιος Παΐσιος

 

 

"Κανένα άλλο πράγμα ούτε στον ουρανό ούτε στήν γή δέν αγοράστηκε με μεγαλύτερη τιμή, όπως η αγάπη Σου.

Επειδή γιά τήν αγάπη τών εννέα αγγελικών ταγμάτων δέν χύθηκε ούτε μία σταγόνα θείου αίματος.

Γιά τήν δική σου όμως αγάπη χύθηκε όλο τό αίμα ενός μονογενούς Υιού Τού Θεού"

Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης

 

 

11 Σεπτεμβρίου η Αγία μας Εκκλησία τιμά τη μνήμη της Οσίας Θεοδώρας της εν Αλεξανδρεία. Η Οσία Θεοδώρα καταγόταν από την Αλεξάνδρεια. Έζησε στα χρόνια του βασιλιά Ζήνωνος (474 - 490 μ.Χ.) και ήταν συνεζευγμένη με ευσεβή άνδρα, τον Παφνούτιο. Η ζωή της Θεοδώρας ήταν τίμια, ενάρετη και αφοσιωμένη στο σύζυγο της. Όμως, ο μισόκαλος διάβολος, σε κάποια στιγμή αδυναμίας της Θεοδώρας, την έσπρωξε κρυφά στη μοιχεία. Κανείς δεν την είδε. Κανείς δεν το έμαθε. Μπορούσε, επομένως, να συνεχίσει αρμονικά τη ζωή της με το σύζυγο της. Όταν, όμως, άκουσε τα λόγια του Ευαγγελίου, με τα όποια ο Κύριος διδάσκει ότι «οὐκ ἐστὶ κρυπτόν, ὃ οὐ φανερὸν γενήσεται» (Λουκά, η' 17), δεν υπάρχει, δηλαδή, κρυφό, το όποιο δε θα γίνει φανερό στο μέλλον, σκέφθηκε το βάθος της αμαρτίας της και έκλαψε πικρά. Ντύθηκε έπειτα ανδρικά, πήγε σε μοναστήρι και εκάρη μοναχός με το όνομα Θεόδωρος. Εκεί, μέρα - νύκτα μετανοούσε και έκλαιγε την αμαρτία της. Μετά από δύο χρόνια, συκοφαντήθηκε ότι πόρνευσε με γυναίκα, όταν έφεραν ένα νεογέννητο μωράκι έξω από την πόρτα του μοναστηριού. Τότε η Θεοδώρα πήρε το βρέφος και για επτά ολόκληρα χρόνια, έξω από το μοναστήρι με διάφορες κακουχίες, το ανέθρεψε σαν δικό της. Όταν επανήλθε στο μοναστήρι, το ταλαιπωρημένο σώμα της μετά από λίγο καιρό ξεψύχησε. Τότε οι μοναχοί, όταν διαπίστωσαν το φύλο της, θαύμασαν και όλοι μαζί δόξασαν το Θεό.
Ακόμη, εορτάζεται η μνήμη του Αγίου Ευφροσύνου του μάγειρος.

 

 

"Πόσοι χριστιανοί λένε ότι πιστεύουν στον Θεό χωρίς πραγματικά να πιστεύουν! Πόσα στόματα μένουν σιωπηλά, όταν είναι ανάγκη να υπερασπισθούν τη δόξα του Θεού και των Αγίων του ενώπιον των "υιών του αιώνος τούτου" που τη βλασφημούν! Πολλοί λένε ότι πιστεύουν στον Θεό, αλλά όταν έρχεται ο πειρασμός η πίστη τους εξανεμίζεται! Η πίστη αυτή λοιπόν ήταν μόνο λόγια.
Η ώρα του πειρασμού είναι ακριβώς η ώρα να δείξει κανείς την υπακοή του στις βουλές του Κυρίου και να του πει "Γεννηθήτω το θέλημά Σου". Ή να αναφωνήσει : "Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον (Ιώβ α' 21). Αν δεν γίνεται έτσι τότε πρόκειται για πίστη που ανθεί στον καιρό των ανέσεων αλλά απαρνείται τον Κύριο στον καιρό της δοκιμασίας"

(Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης,"Η εν Χριστώ ζωή μου")
Από εκκωφαντική σιωπή.

 

 

 

 

-Δεν υπάρχει ασυγχώρητη αμαρτία παρά μόνο η αμετανόητη. Ούτε κανένα χάρισμα του Θεού παραμένει χωρίς προσθήκη, παρά μόνο όταν δεν ευχαριστούμε το Θεό για ότι έχουμε.

-Ο δρόμος του Θεού είναι καθημερινός σταυρός. Κανένας με άνεση δεν ανέβηκε στον ουρανό.

-Όπως η σκιά ακολουθεί το σώμα, έτσι και τους ταπεινούς στοχασμούς ακολουθεί το έλεος του Θεού.

Όσιος Ισαάκ ο Σύρος

 

 

"Πόσοι χριστιανοί λένε ότι πιστεύουν στον Θεό χωρίς πραγματικά να πιστεύουν! Πόσα στόματα μένουν σιωπηλά, όταν είναι ανάγκη να υπερασπισθούν τη δόξα του Θεού και των Αγίων του ενώπιον των "υιών του αιώνος τούτου" που τη βλασφημούν! Πολλοί λένε ότι πιστεύουν στον Θεό, αλλά όταν έρχεται ο πειρασμός η πίστη τους εξανεμίζεται! Η πίστη αυτή λοιπόν ήταν μόνο λόγια.
Η ώρα του πειρασμού είναι ακριβώς η ώρα να δείξει κανείς την υπακοή του στις βουλές του Κυρίου και να του πει "Γεννηθήτω το θέλημά Σου". Ή να αναφωνήσει : "Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον (Ιώβ α' 21). Αν δεν γίνεται έτσι τότε πρόκειται για πίστη που ανθεί στον καιρό των ανέσεων αλλά απαρνείται τον Κύριο στον καιρό της δοκιμασίας"

(Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης,"Η εν Χριστώ ζωή μου")
Από εκκωφαντική σιωπή.

 

 

-Δεν υπάρχει ασυγχώρητη αμαρτία παρά μόνο η αμετανόητη. Ούτε κανένα χάρισμα του Θεού παραμένει χωρίς προσθήκη, παρά μόνο όταν δεν ευχαριστούμε το Θεό για ότι έχουμε.

-Ο δρόμος του Θεού είναι καθημερινός σταυρός. Κανένας με άνεση δεν ανέβηκε στον ουρανό.

-Όπως η σκιά ακολουθεί το σώμα, έτσι και τους ταπεινούς στοχασμούς ακολουθεί το έλεος του Θεού.

Όσιος Ισαάκ ο Σύρος  

 

 

Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης

Η Παναγία έφερε στον κόσμο την παραδεισένια χαρά.

–Η Παναγία, όποτε έχουµε ανάγκη, απαντά αµέσως στην προσευχή µας• όποτε δεν έχουµε, µας αφήνει, για να αποκτήσουµε λίγη παλληκαριά.

– Ο,τι καλό κι αν βρη ο άνθρωπος να πη για την Παναγία, δεν θα μπορέση να εκφράση το μεγαλείο Της. Η Παναγία ένωσε πάλι τον κρίκο και έφερε στον κόσμο την παραδεισένια χαρά. Μας συνέδεσε με τον Θεό, αφού ο Χριστός είναι Θεάνθρωπος.

 

 

Όταν ο Χριστός ζη μέσα σου, μη φοβού τίποτε. Δια να ζη μέσα σου ο Χριστός χρειάζεται ταπείνωσις πολλή. Πίπτε νοερώς εις τους αχράντους Του πόδας και κλαίε: Ιησού μου, Συ μου μένεις πλέον εις αυτήν την ταπεινήν ζωήν μου, ως φως και ζωή, δείξόν μου το πνευματικόν Σου κάλλος, όπως εμπλησθώ Θείου έρωτος και δράμω κατόπιν του μύρου Σου και κράξω… «εκολλήθη η ψυχή μου οπίσω Σου, εμού δε αντελάβετο η δεξιά σου» (Ψαλμ. 62,9 ).

Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας

 

 

Εάν θέλεις να βοηθήσεις την Εκκλησία, είναι καλύτερα να κοιτάξεις να διορθώσεις τον εαυτό σου, παρά να κοιτάς να διορθώσεις τους άλλους.

Αν διορθώσεις τον εαυτό σου, αμέσως διορθώνεται ένα κομματάκι της Εκκλησίας.

Εάν φυσικά αυτό το έκαναν όλοι, η Εκκλησία θα ήταν διορθωμένη. Αλλά σήμερα οι άνθρωποι ασχολούνται με όλα τα άλλα θέματα εκτός από τον εαυτό τους.

Γιατί το να ασχολείσαι με τον εαυτό σου έχει κόπο, ενώ το να ασχολείσαι με τους άλλους είναι εύκολο.

 Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

 

 

Οι πειρασμοί παραχωρούνται για να φανερωθούν τα κρυμμένα πάθη, να καταπολεμηθούν κι έτσι να θεραπευθεί η ψυχή. Είναι και αυτοί δείγμα του θείου ελέους. Γι’ αυτό άφησε με εμπιστοσύνη τον εαυτό σου στα χέρια του Θεού και ζήτησε τη βοήθειά Του, ώστε να σε δυναμώσει στον αγώνα σου.

Άγιος Νεκτάριος επίσκοπος Πενταπόλεως

 

«Ὅσον και­ρό κά­ποι­ο πα­ρά­πτω­μά σου εἶ­ναι μι­κρό ξερ­ρί­ζω­σέ το, πρίν με­γα­λώ­ση καί ὡ­ρι­μά­ση. Μή ἀ­με­λή­σης, ὅ­ταν τό ἐ­λάτ­τω­μα σοῦ φα­ί­νε­ται μι­κρό· δι­ό­τι ἀρ­γό­τε­ρα θά σοῦ γί­νη ἀ­πάν­θρω­πος αὐ­θέν­της καί θά τρέ­χης ἐμ­πρός του σάν δε­μέ­νος δοῦ­λος. Ἐ­κεῖ­νος ὅ­μως πού ἀ­γω­νί­ζε­ται κα­τά τοῦ πά­θους ἀ­πό τήν ἀρχή, θά τό κα­τα­δα­μά­ση γρή­γο­ρα». Ἀββᾶς Ἰσαάκ ο Σύρος

 

 

"...και θαύματα εάν κάνεις και νεκρούς εάν αναστήσεις και οτιδήποτε άλλο αν κατορθώσεις δεν θα σε θαυμάσουν τόσο οι άπιστοι άνθρωποι, όπως θα σε θαυμάσουν αν σε δουν πράο, ήρεμο και γλυκύ στους τρόπους.

Διότι για τα θαύματά θα σε φθονησουν, ενώ για την αγάπη που θα τους δείξεις, θα τους ελκύσεις κοντά σου και θα τους κάνεις να σ’ αγαπήσουν..

Διότι τίποτε άλλο δεν μπορεί να ελκύσει κάποιον κοντά μας, όπως η αγάπη που του δείχνουμε..."

Ιερός Χρυσόστομος

 

 

Όσοι αγωνίζονται εγωιστικά με νηστείες, αγρυπνίες κ.λπ., ταλαιπωρούνται χωρίς πνευματική ωφέλεια, γιατί δέρνουν αέρα και όχι δαίμονες.

Αντί να διώξουν πειρασμούς, δέχονται περισσότερους και επόμενο είναι να συναντούν πολλή δυσκολία στον αγώνα τους, να νιώθουν πνίξιμο από άγχος. Επειδή αγωνίζονται εγωιστικά και δεν ταπεινώνονται, ο Θεός δεν τους βοηθάει.

Ενώ εκείνοι που αγωνίζονται πολύ, με πολλή ταπείνωση, με φιλότιμο και με πολλή ελπίδα στον Θεό, η καρδιά τους χαίρεται και η ψυχή τους φτερουγίζει, γιατί ο Θεός του δίνει πνευματική ευχαρίστηση.

Όσο περισσότερο κοπιάζεις, τόσο περισσότερη χαρά και περισσότερη Χάρη θα πάρεις από τον Θεό.

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης.

 

 

«Ἂς ἀποκτήσουμε τὴν ὑπακοή, ἡ ὁποία γεννάει τὴν ταπείνωση, τὴν ὑπομονή, τὴ μακροθυμία, τὴν κατάνυξη, τὴν ἀγάπη πρὸς τοὺς ἀδελφοὺς καὶ πρὸς ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, καὶ αὐτὰ εἶναι τὰ πολεμικά μας ὅπλα». Από το Γεροντικό

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Pin It